gderać

gderać
gderać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, gderaćam || gderzę, gderaća || gderze, gderaćają || gderzą {{/stl_8}}{{stl_7}}'w sposób nużący wyrażać słownie swoje niezadowolenie, nieustannie narzekać na kogoś, coś (często bez istotnego powodu); zrzędzić, marudzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gderać na męża, na dzieci, na szefa, na swój los. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci …   Słownik języka polskiego

  • burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 …   Słownik języka polskiego

  • gderacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów pot. «człowiek lubiący gderać, narzekać, gderliwy; zrzęda, nudziarz» Skwaśniały gderacz ciągle tylko narzeka. Ten gderacz widzi tylko zło …   Słownik języka polskiego

  • gderanie — n I rzecz. od gderać …   Słownik języka polskiego

  • gderliwy — gderliwywi 1. «skłonny do gderania, lubiący gderać» Gderliwy staruszek. 2. «charakterystyczny dla człowieka skłonnego do gderania; zrzędzący, gderający, swarliwy» Gderliwy głos. Gderliwe narzekania, uwagi …   Słownik języka polskiego

  • marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… …   Słownik języka polskiego

  • truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …   Słownik języka polskiego

  • zrzędzić — ndk VIa, zrzędzićdzę, zrzędzićdzisz, zrzędź, zrzędzićdził pot. «wyrażać swoje niezadowolenie, strofować kogoś w sposób nudny, dokuczliwy; mówić gderliwie; narzekać, gderać, utyskiwać» Zrzędzić cały dzień. Zrzędzić na domowników, na nieporządki w… …   Słownik języka polskiego

  • gderliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gderliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lubiący gderać, zrzędzić, mający naturę gderacza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzić się od gderliwej teściowej. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gęgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gęgaćam, gęgaća, gęgaćają {{/stl 8}}– gęgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, gęgaćnę, gęgaćnie, gęgaćnij, gęgaćnął, gęgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o gęsiach: wydawać głos …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”